गेय _gēya

गेय pot. p. [गै कर्तरि नि˚ यत्]

1 A singer, one who sings; गेयो माणवकः साम्नाम् P.III.4.68 Sk.

-2 To be sung.

-यम् 1 A song, singing, also the art of singing; गेये केन विनीतौ वाम् R.15.69; Me.88; अनन्ता वाङ्मयस्याहो गेयस्येव विचित्रता Śi.2.72.